توبه
در اصل به معناى بازگشت است و در قرآن به معناى بازگشت از گناه آمده است.
این معنا در صورتى است که این واژه به شخص گنهکار نسبت داده شود، ولى گاه
این کلمه به خدا نسبت داده مى شود; در آنجا به معناى بازگشت به رحمت است;
یعنى رحمتى که به خاطر ارتکاب گناه از بنده سلب کرده بود، بعد از بازگشت او
به اطاعت و بندگى، به او باز مى گرداند و به همین جهت در مورد خدا تعبیر
به (توّاب) مى شود; یعنى بسیار بازگشت کننده به رحمت. (مجمع البیان، ذیل
آیه 37) معناىِ توبه 1. اقرار به انجام کار 2. اقرار به بدى کار 3. ترک عمل براى دل کندن از آن. (مفردات ص 76)