وجوب توبه از گناهان بزرگ و کوچک

گـروهـى از مـعـتـزله بر آن رفته اند، که توبه ، تنها از گناهان کبیره که کبیره بودن آنـها معلوم و آشکار و یا مظنون است ، واجب است . از این رو گناهانى که صغیره بودن آنها مـعـلوم اسـت ، تـوبـه واجـب نیست ، زیرا سبب وجوب توبه ، دفع ضرر است ، و ضرر در گـنـاهـان صغیره حاصل نیست . عده اى دیگر گفته اند: در گناهانى که قبلا از آنها توبه نموده است ، توبه مجدد لازم نیست .
لیـک بـه اعـتـقـاد امـامـیـه ، تـوبـه از جـمـیـع گـنـاهـان ، - چـه صـغـیـره و چـه کبیره و چه اخلال به واجب - لازم است ؛ حال ، چه پیشتر از آنها توبه کرده باشد یا خیر.
سـبـب آن اسـت کـه تـرک تـوبـه از گناه - صغیره یا کبیره - اصرار بر گناه محسوب مى شـود، و اصـرار بـر گـنـاه ، عـمـلى قبیح است که رهایى از آن ممکن نباشد جز به واسطه توبه . پس توبه از همه گناهان واجب است . دیگر آن که سبب وجوب توبه ، قبحى است کـه در فـعـل حـاصـل اسـت ، و این قبح به طور عموم ، در هر دو گونه گناه موجود است ، و سـبـب وجـود تـوبه در گناهان صغیره ، قبح آنهاست و این که ضرر و زیانى نیز در آنها باشد یا نباشد، تفاوتى ندارد.