استغفار از دیدگاه قرآن کریم

در آیه 17 سوره مبارکه آل عمران نیز، پنج صفت مهم برای متقیان (پرهیزکاران) ذکر می فرماید و ایشان را به داشتن پنج خصلت ممتاز توصیف کرده، که تقواى هیچ شخص با تقوایی خالى از آنها نیست. یکی از این صفات، استغفار کردن در سحرگاهان است:
«قل أؤنبئکم بخیر من ذالکم للذین اتقوا عند ربهم جنات تجرى من تحتها الأنهر خلدین فیها و أزواج مطهرة و رضوان من الله و الله بصیر بالعباد * الذین یقولون ربنا إننا ءامنا فاغفر لنا ذنوبنا و قنا عذاب النار * الصبرین و الصدقین و القنتین و المنفقین و المستغفرین بالأسحار»(آل عمران،15-17)
بگو: «آیا شما را از چیزى آگاه کنم که از این (سرمایه هاى مادى)، بهتر است؟» براى کسانى که پرهیزگارى پیشه کرده اند، (و از این سرمایه ها، در راه مشروع و حق و عدالت، استفاده مى کنند،) در نزد پروردگارشان (در جهان دیگر)، باغهایى است که نهرها از پاى درختانش مى گذرد همیشه در آن خواهند بود و همسرانى پاکیزه، و خشنودى خداوند (نصیب آنهاست). و خدا به (امور) بندگان، بیناست * همان کسانى که مى گویند: «پروردگارا! ما ایمان آورده ایم پس گناهان ما را بیامرز، و ما را از عذاب آتش، نگاهدار!» * آنها که (در برابر مشکلات، و در مسیر اطاعت و ترک گناه،) استقامت مى ورزند، راستگو هستند، (در برابر خدا) خضوع، و (در راه او) انفاق مى کنند، و در سحرگاهان، استغفار مى نمایند.
منظور از کلمه:" استغفار" در سحرها نماز شب و استغفار در آن است، و روایات وارده، استغفار در اسحار را به نماز شب، و استغفار در قنوت آخرینش که همان یک رکعت" وتر" است تفسیر نموده اند.
و همچنین در آیه 18 سوره مبارکه ذاریات نیز انسان های پرهیزکار بهشتی را با همین صفت توصیف می فرماید: «و بالأسحار هم یستغفرون»: و در سحرگاهان استغفار مى کردند.